Ogród zimowy to miejsce, które szczególnie zimą zyskuje wyjątkowy urok. Gdy za szybą zalega świeży śnieg, a wnętrze oranżerii otulone jest ciepłem, przestrzeń ta staje się domowym azylem. Warto jednak pamiętać, że za ten komfort odpowiada nie tylko konstrukcja, ale też regularna konserwacja. Jednym z kluczowych obowiązków w sezonie zimowym jest usuwanie nadmiaru śniegu z dachu ogrodu zimowego lub szklanej werandy – szczególnie po intensywnych opadach.

Zalegający śnieg to nie tylko kwestia estetyki, ale przede wszystkim obciążenia, które może zagrażać bezpieczeństwu użytkowników i konstrukcji. Nawet jeśli ogród zimowy został wykonany z materiałów o wysokiej nośności, właściciel nadal ma obowiązek kontroli i reagowania w razie zagrożenia.

Prawo budowlane w Polsce nakłada obowiązek systematycznego usuwania śniegu z dachów na właścicieli budynków jednorodzinnych i zarządców obiektów. Dotyczy to również ogrodów zimowych i werand – niezależnie od wielkości. Obfite opady, szczególnie jeśli śnieg jest mokry, mogą w krótkim czasie stworzyć warstwę o masie przekraczającej 120 kg/m². To poziom, przy którym nawet solidna konstrukcja może być narażona na uszkodzenia.

Regularne odśnieżanie jest więc nie tylko obowiązkiem prawnym, ale i rozsądnym działaniem prewencyjnym. Dotyczy to nie tylko powierzchni ogrodu zimowego, ale też przyległych chodników, na których gromadzi się lód lub śnieg zsuwający się z dachu.

W profesjonalnie zaprojektowanych ogrodach zimowych stosuje się dachy o odpowiednim spadzie, które ułatwiają samoczynne zsuwanie się śniegu. Takie rozwiązanie znacząco ogranicza konieczność ręcznego odśnieżania. Nie eliminuje jednak całkowicie potrzeby kontroli – część śniegu może zalegać, szczególnie jeśli jest mokry i zbity.

Nachylenie dachu powinno być dostosowane do lokalnych warunków klimatycznych. Im większe ryzyko obfitych opadów, tym większy powinien być kąt spadku. Warto również rozważyć dodatkowe rozwiązania, takie jak powłoki śliskie lub podgrzewane rynny, które wspomagają odprowadzanie wody i topniejącego śniegu.

Szklane dachy ogrodów zimowych powinny być wykonane z materiałów o potwierdzonej wytrzymałości na obciążenie śniegiem – przynajmniej 100–120 kg/m². Dotyczy to zarówno samych szyb zespolonych, jak i profili nośnych, które utrzymują całą konstrukcję. Nowoczesne systemy aluminiowe lub stalowo-aluminiowe są projektowane z odpowiednim zapasem wytrzymałości, również pod kątem silnych wiatrów.

W praktyce jednak nawet najlepszy projekt nie zwalnia użytkownika z obowiązku reagowania na nieprzewidziane sytuacje, takie jak wyjątkowo intensywne opady czy tworzące się nawisy śnieżne. Regularna kontrola stanu konstrukcji pozwala uniknąć uszkodzeń szkła, rozszczelnień lub odkształceń ram nośnych.

Podczas projektowania ogrodu zimowego często pomija się rolę fundamentów, a to one odpowiadają za przenoszenie wszystkich obciążeń – również tych sezonowych. Fundamenty powinny być odporne na działanie mrozu i wody gruntowej, a ich posadowienie musi uwzględniać osadzanie się śniegu wokół konstrukcji.

Zbyt słabe lub źle zaprojektowane fundamenty mogą doprowadzić do osiadania konstrukcji, co skutkuje zmianą geometrii ogrodu, nieszczelnościami i uszkodzeniem szyb. Dlatego projekt powinien być opracowany z uwzględnieniem lokalnych warunków gruntowych oraz standardów odporności na obciążenia śniegowe.

W sezonie zimowym warto regularnie kontrolować, czy śnieg samoistnie osuwa się z dachu oranżerii. Jeśli zalega, należy usunąć go możliwie szybko, zanim zmieni się w ciężką masę mogącą uszkodzić szkło. Szczególnie niebezpieczny jest śnieg mokry, częściowo stopniały i zamarznięty – jego masa potrafi być nawet kilkukrotnie większa niż świeżego puchu.

Równie ważne jest usuwanie sopli, które mogą spadać z wysokości i stanowić zagrożenie dla domowników, gości lub roślinności. Sople tworzą się w okolicach rynien, na łączeniach dachowych i w miejscach, gdzie ciepło z wnętrza ogrzewa krawędzie dachu. To naturalne zjawisko – ale nie można go ignorować.

Zimą ogród zimowy wymaga więcej uwagi niż w pozostałych porach roku. Obfite opady śniegu, niskie temperatury i zmienne warunki atmosferyczne mogą zagrozić zarówno konstrukcji, jak i użytkownikom. Nawet jeśli oranżeria została zaprojektowana z odpowiednim spadkiem dachu i wysoką nośnością, nie zwalnia to właściciela z obowiązku kontroli i konserwacji.

Kluczem do bezpiecznego użytkowania ogrodu zimowego w sezonie zimowym jest systematyczne odśnieżanie, bieżące usuwanie sopli i świadomość, jak konstrukcja zachowuje się pod wpływem obciążenia. Dobrze zaprojektowana i dobrze utrzymana oranżeria przetrwa każdą zimę – i wciąż będzie miejscem, które zimą cieszy najbardziej.