Pojemnik na pościel przyjął się w mieszkaniach – oszczędza miejsce, pozwala schować kołdrę. W hotelach zaczął być stosowany głównie w małych pokojach, gdzie trudno zmieścić dodatkowe szafki. Często wybierane są modele o wymiarze 90x200, dostępne też w wersjach dzielonych na dwie osoby.

W teorii – oszczędność przestrzeni. W praktyce: awaryjny mechanizm, większy nakład pracy personelu, problemy z wilgocią. Podnoszony stelaż oparty na siłownikach gazowych szybko się zużywa. Tanie łóżka z pojemnikiem rozpadają się po kilku miesiącach – luz na zawiasach, krzywe prowadnice, blokujący się mechanizm. Goście prawie nigdy z tego nie korzystają, a sprzątaczki muszą każdorazowo podnosić stelaż, co zabiera czas. Brak wentylacji pod materacem powoduje, że pościel łapie wilgoć i zapach. W wielu hotelach pojemnik po czasie zostaje zamknięty „na stałe”, a funkcja – nieużywana.

Zamiast podnoszonego stelaża – szuflady pod łóżkiem. Dostęp łatwiejszy, bez użycia siły. Można tam trzymać dodatkowe poduszki, koce, zapasowe prześcieradła albo rzeczy techniczne. Montowane głównie w łóżkach z niską ramą, nie psują wyglądu i są wygodne dla personelu.

Na papierze brzmi sensownie. W rzeczywistości: łatwo o uszkodzenia. Goście traktują szuflady jak miejsce na bagaż albo przechowalnię osobistych rzeczy. Prowadnice się zacinają, szuflady wypadają z torów. W tanich modelach wysuwają się same, zwłaszcza gdy łóżko się przesuwa. Brak blokady = ciągły kłopot. Do tego dochodzi problem z czyszczeniem – kurz, włosy, resztki pościeli wpadają za szufladę i trudno to usunąć. A gdy coś się złamie – nie zawsze da się naprawić.

Producenci chętnie podkreślają, że łóżko hotelowe z pojemnikiem rozwiązuje problem braku miejsca. Ma zastąpić szafę, schowek, skrzynię na zapasową pościel – i to bez zajmowania dodatkowej powierzchni. W materiałach reklamowych pojawia się często argument, że takie łóżko sprawdzi się w małych apartamentach i pokojach, gdzie każdy metr ma znaczenie. Teoretycznie – brzmi rozsądnie.

Problem zaczyna się, gdy spojrzeć na to z perspektywy obsługi hotelowej. Pojemnik nie zastępuje szafy, bo tekstyliów nie można tam po prostu wrzucić. Trzeba je posegregować, złożyć, opisać, trzymać w suchym stanie. W praktyce – podnoszenie stelaża, układanie pościeli, a potem zamykanie całej konstrukcji – to czasochłonny proces, który niewiele ułatwia. Czasami zajmuje więcej niż wyjęcie wszystkiego z klasycznego schowka.

Do tego dochodzi kwestia wagi. Łóżko z pojemnikiem jest cięższe, trudniejsze do przesunięcia – zwłaszcza po wykładzinie czy przy konieczności dokładnego sprzątania. Brak nóżek i zamknięta zabudowa oznaczają brak dostępu od dołu. Nie da się tam wjechać odkurzaczem, a to przyciąga kurz, roztocza i owady. Po kilku miesiącach użytkowania obsługa często unika otwierania pojemnika w ogóle, bo czyszczenie go wewnątrz wymaga zdejmowania materaca i angażowania dwóch osób. Funkcja, która miała „oszczędzać miejsce”, staje się niewygodnym magazynem, którego nikt nie chce obsługiwać.

W teorii wszystko wygląda prosto. Pojemnik na pościel to zamknięta skrzynia, kilka zawiasów, ewentualnie podnośnik gazowy. Nic skomplikowanego. Ale w hotelu takie łóżko musi wytrzymać setki cykli otwierania, nacisków, przesuwania. To nie jest użytkowanie jak w mieszkaniu – tu liczy się odporność na codzienną eksploatację i możliwość szybkiej naprawy, jeśli coś pójdzie nie tak.

I tu zaczynają się problemy. Większość modeli dostępnych na rynku nie jest przystosowana do takiego obciążenia. Siłowniki tracą sprężystość, zawiasy się wyginają, a skrzynia zaczyna pracować, trzeszczeć, zatrzaskiwać się nierówno. Nawet jeśli awaria dotyczy tylko jednego elementu, części zamienne są trudno dostępne albo w ogóle ich nie ma. Zdarza się, że producent sprowadza zawias tylko „w zestawie” z całą podstawą – a to oznacza koszty niewspółmierne do wartości mebla.

W praktyce łóżko po awarii zostaje na wyposażeniu tylko dlatego, że trudno je szybko wymienić. Nie działa mechanizm, pojemnik się nie otwiera, a mebel nie nadaje się już do przechowywania. Z zewnątrz wygląda dobrze, ale funkcja, za którą się zapłaciło, jest bezużyteczna. W wielu hotelach kończy się to unieruchomieniem stelaża „na stałe” lub całkowitym zrezygnowaniem z tej opcji przy kolejnych zakupach. Coś, co miało pomóc, staje się problemem serwisowym bez taniego rozwiązania.

Nie każde łóżko hotelowe z pojemnikiem sprawdzi się w codziennej pracy obiektu. Zanim zdecydujesz się na zakup, odpowiedz sobie na kilka prostych pytań:

• Czy personel faktycznie będzie z tego korzystał, czy pojemnik zostanie zamknięty i zapomniany?
• Czy mechanizm otwierania wytrzyma intensywne użytkowanie, czy rozpadnie się po sezonie?
• Czy wnętrze pojemnika ma wentylację, czy będziesz ryzykować zawilgoceniem pościeli?
• Czy łóżko da się przesuwać i sprzątać pod spodem, czy stanie się ciężkim blokiem do obchodzenia mopem?
• Czy ta funkcja realnie coś ułatwia, czy po prostu dobrze wygląda w katalogu?

Dla wielu hoteli funkcja pojemnika okazuje się zbędnym dodatkiem, który po czasie komplikuje serwis i zwiększa koszty. Warto to przemyśleć zanim stanie się problemem.